Ían ser quince días e xa pasou un ano.
Pasou un ano dende que novas palabras comezaban a facerse habituais no noso vocabulario: covid, pandemia, virus… cun halo de incredulidade e de exaxeración… mais pronto chegaron outras: confinamento, teletraballo, erte, conciliación…
Hai violencia de xénero visible e outra que non o é tanto. Unha canción a priori inofensiva que ilustra unha parella na que a muller é unha mera propiedade do home, Read more about As lentes violetas[…]
Son mamá de dous nenos e levo dando teta 4 anos e 10 meses seguidos, case 5 anos da miña vida! Nestes últimos tempos, o esgotamento dos múltiples despertares nocturnos e detectarme un palpable agriamento de carácter a causa da falta de sono, me levou a tomar a difícil decisión de desleitar ao pequeno que, con dous anos e medio, asumiu estoicamente os entretementos sustitutivos, as negativas e as «pasapalabras» que lle din durante varias semanas, ata estar a dia de hoxe practicamente desleitado.
Eu, a sociedade que educa, te falo a ti nena para que me escoites porque non podo condenarte a violencia que exercen sobre nos, as mulleres.
Cunha baixa maternal de tan só 16 semanas, as nais traballadoras atópanse moitas veces con que os seus bebés, de menos de 4 meses, deben quedarse nunha escola infantil. […]
A crianza é fermosa e gratificante, mais a maternidade pode ser complicada. Enfrontámonos á culpa, á propia exixencia, sentímonos xullgadas e é importante respectar a liberdade de cada nai para elixir o modelo de maternidade que desexe, que a faga feliz, que o cativ@ precise. […]
Fai uns días os medios facíanse eco dunha nova estadística demoledora: Triplícanse os casos de violencia de xénero entre os adolescentes.
No noso pequeno núcleo estremecíansenos os corazóns. Qué é o que está acontencer? O certo é que non temos a resposta, gustaríanos tela, pero non é así. […]
Dende Rede CRIA, preto de cumprir ó noso primeiro aniversario queremos felicitar a tódolos pais neste día tan importante para eles.
Aínda que a paternidade non está relacionada con cambios hormonais nin cambios físicos, a espera, as inquedanzas e os medos que chegan antes do nacemento dun fillo/a son moi parecidos ou mesmo iguais os da nai, incluso coas mesmas dúbidas que non se comparten para non asustar ou preocupar.
Nun modelo de crianza baseado no apego seguro e cunha aposta pola lactación materna, o papel do pai pode parecer secundario sobre todo nos primeiros días e mesmo meses, pero sen dúbida ten unha labor esencial no apoio e fortalecemento da familia e do vínculo da nai co bebé.
Pero para falar das sensacións e sentimentos que implican convertirse en pai, mellor damos voz ós nosos socios que nunhas liñas nos falan de que supuxo para eles ser pais e como o afrontan no seu día a día.
[…]
